   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Benzen[71-43-2]| Synonimy | benzen
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Rakotw. Kat. 1; R45
Muta. Kat. 2; R46
T; R48/23/24/25
Xn; R65
Xi; R36/38
|
Flam. Liq. 2
Carc. 1A
Muta. 1B
STOT RE 1
Asp. Tox. 1
Eye Irrit. 2
Skin Irrit. 2
H225
H350
H340
H372 (**)
H304
H319
|
| | Pierwsza pomoc |
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub reanimacyjną, w zależności od objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.`
Pomoc lekarska
Uwzględnić inne ewentualne przyczyny utraty przytomności poza zatruciem benzenem. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian).
Pomoc lekarska
W razie wskazań transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy obficie, chłodną wodą, najlepiej bieżąca, około 15 minut.
Pomoc lekarska
Zapewnić konsultację okulistyczną.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 78,11
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: 5,53°C
Temperatura wrzenia: 80,1°C
Temperatura zapłonu: -11°C
Temperatura samozapłonu: 555°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2 % obj.
- górna: 8,0 % obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,72 % obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,2 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,879 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,7
Prężność par:
- w temp. 20°C: 101 hPa
- w temp. 30°C: 157 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 324 g/m3
- w temp. 30°C: 487 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,18% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w absolutnym alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, acetonie, toluenie; rozpuszcza się w chloroformie, czterochlorku węgla, dwusiarczku węgla, olejach.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 288,94°C
Ciśnienie krytyczne: 4,9 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5011
Lepkość w temp. 20°C: 0,6487 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 25°C: 1,74 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 393,8 J/g
- w temp. 25°C: 433,6 J/g
Ciepło spalania: -41,86 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,15 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 1), mutagenna (kat. 2), toksyczna, szkodliwa oraz drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 1).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalnoúci zapach - 16,25 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 930 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 32500 mg/m3 (7 h)
LD50 (królik, skóra) > 8263 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, uszkadza układ krwiotwórczy, rakotwórcza; działa narkotycznie, miejscowo drażniąco.
Drogi wchłaniania: pary przez drogi oddechowe, ciekły - przez skórę i z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniu przekraczającym dopuszczalne (160-400 mg/m3) wywołują ból głowy, znużenie, mdłości po paru godzinach narażenia. W bardzo dużych stężeniach występuje krótkotrwałe pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów i równowagi, senność, drgawki, utrata przytomności z zaburzeniami oddychania, arytmią, migotaniem komór i zatrzymaniem akcji serca. Śmierć następuje szybko po utracie przytomności. Skażenie dużej powierzchni skóry ciekłym benzenem zagraża wchłonięciem przez skórę. Skażenie oczu ciekłym benzenem wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, ból głowy, objawy narkotyczne. Dawka toksyczna 0,5-1 g/kg masy ciała (tj. 35-70 ml).
Objawy zatrucia przewlekłego: benzen uszkadza układ krwiotwórczy szpiku kostnego: powoduje skazę krwotoczną, zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenię), niedokrwistość. Mogą występować krwawienia dziąseł, z nosa, siniaczenie skóry, długotrwałe krwawienia po skaleczeniach, usunięciu zęba, przedłużone miesiączki. Późne następstwa narażenia: białaczka. |
|
|
|
|
