Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

1,1-Dimetylohydrazyna

[57-14-7]

SynonimyN,N-dimetylohydrazyna; dwumetylohydrazyna; dwumetylohydrazyna niesymetryczna
Klasyfikacja substancjiF; R11
Rakotw. Kat. 2; R45
T; R23/25
C; R34
N; R51-53
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, Relanium w amp. 10 mg; leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.).
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie utajenia objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Chronić przed utratą ciepła. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć jałowy opatrunek na ewentualne oparzenia. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Transport do szpitala karetką PR, z zapewnieniem pomocy dermatologicznej lub chirurgicznej, oraz konieczność hospitalizacji ze względu na wchłanianie przez skórę i ryzyko ogólnych objawów zatrucia. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.).Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 60,12

Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz

Barwa: bezbarwna

Zapach: amoniakalny

Temperatura topnienia: -58 °C

Temperatura wrzenia: 63 °C

Temperatura zapłonu: -15 °C

Temperatura samozapłonu: 289 °C

Granice wybuchowości w powietrzu:

- dolna: 2,0% obj.

- górna: 25% obj.

Stężenie stechiometryczne: brak danych

Gęstość w temp. 25 °C: 0,782 g/cm3

Gęstość par względem powietrza: 2,07

Prężność par:

- w temp. 20 °C: 16,4 kPa

- w temp. 25 °C: 15,7 kPa

Stężenie pary nasyconej: brak danych

Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: miesza się z wodą

Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z alkoholem etylowym i eterem etylowym
Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła nD w temp. 22 °C: 1,4075
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 2), toksyczna, żrąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2 B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 12 ÷ 20 mg/m3

LD50 (szczur, doustnie) - 122 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - 630 mg/ ml (4 h)

LD50 (królik, skóra) - 1060 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja żrąca, uczulająca; toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk twarzy, uczucie pieczenia w nosie, gardle, kaszel i obrzęk płuc (po okresie utajenia). Może wystąpić pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia świadomości, drgawki, zaburzenia czynności serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe oparzenie; wskutek wchłonięcia przez skórę mogą wystąpić ogólne objawy zatrucia, takie jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje oparzenie chemiczne z ryzykiem trwałego uszkodzenia gałki ocznej.
Drogą pokarmową wywołuje oparzenia błony śluzowej jamy ustnej i przełyku, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę. Może nastąpić perforacja ścian przewodu pokarmowego. Może wystąpić rozpad (hemoliza) czerwonych krwinek, uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy ogólne mogą wystąpić niezależnie od drogi zatrucia.
Objawy zatrucia przewlekłego: mogą wystąpić zmiany uczuleniowe, uszkodzenie wątroby i nerek oraz zmiany w układzie nerwowym. Prawdopodobne działanie rakotwórcze.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP