   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
Arsen i jego związki nieorganiczne[7440-38-2]| Synonimy | arsen
| | Klasyfikacja substancji | T; R23/25
N; R50-53
| | Pierwsza pomoc |
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Jeżeli wystąpił kaszel lub inne dolegliwości, zapewnić badanie lekarskie.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody. W razie zmian i/albo dolegliwości - skierować do lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian może być wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Jeżeli pomimo płukania utrzymują się dolegliwości ze strony oczu, zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien wywołać u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe w zależności od połkniętej dawki i zgłaszanych dolegliwości. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 74,92
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: szara
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 814°C pod ciśnieniem 2,84 MPa
Temperatura wrzenia: nie charakteryzuje się; sublimuje w temp. 613°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w mieszaninie
z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 5,72 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 362°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w gorącym kwasie siarkowym, kwasie azotowym, wodzie królewskiej, stopionym wodorotlenku sodu; nie rozpuszcza się w kwasie solnym.
Właściwości dodatkowe
Ciepło właściwe: 0,33 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 370 J/g
Ciepło sublimacji: 427 J/g | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 1).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 763 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 7857 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna dla wątroby, układu krążenia, obwodowego układu nerwowego.
Drogi wchłaniania: arsen elementarny w postaci pyłów i par - drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego*: w postaci pyłów lub par może wywołać kaszel, uczucie duszności. Skażenie oczu pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek. Połknięcie** stałej substancji prawdopodobnie może wywołać wymioty.
* Nie opisywano ostrych zatruć pyłem arsenu elementarnego w środowisku pracy.
** Arsen elementarny nie rozpuszcza się w kwasie solnym żołądka, nie ma danych o wchłanianiu z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na pył arsenu (zazwyczaj jednoczesne z narażeniem na nierozpuszczalne siarczki metali zawarte w rudach metali) powoduje: w układzie oddechowym przewlekłe zanikowe zmiany w błonach śluzowych z perforacją przegrody nosowej; w skórze: nadmierne rogowacenie, przebarwienia, kontaktowe zapalenie skóry, charakterystyczne białe poprzeczne linie (Meesa) w paznokciach; cechy uszkodzenia wątroby; zmiany w naczyniach obwodowych (włosowatych) z zasinieniem palców rąk i stóp; zmiany w mięśniu sercowym; zmiany we krwi.
Późnym następstwem długotrwałego narażenia są nowotwory: skóry, układu oddechowego, wątroby, białaczka.
|
|
|
|
|
