Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Zbiór informacji na temat substancji chemicznych | Tabela obowiązujących wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych

SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie.  Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.

4-Metoksyanilina

[104-94-9]

Synonimyp-anizydyna, 4-metoksyanilina, 4-aminoanizol
Klasyfikacja substancjiT+; R26/27/28
R33
N; R50
Pierwsza pomoc
Niezbędne leki:tlen.
Odtrutki:1-proc. roztwór błękitu metylenowego, witamina C w tabletkach po 0,2 g.
Leczenie:tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Jeżeli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać dożylnie 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowego, a następnie 2-3 tabl. witaminy C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) karetką PR bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Kontynuować podawanie tlenu. Sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych uzasadnia podanie, powoli, 10 ml 1-proc. roztworu błękitu metylenowgo, jeżeli nie ma wątpliwości, że nastąpiło zatrucie związkiem aminowym lub innym methemoglobinotwórczym. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną.
Uwaga: poprawa powinna nastąpić po 30-40 minutach. Jeżeli sinica nie ustąpiła, po godzinie można powtórzyć iniekcję błękitu metylenowego. Nie przekraczać całkowitej dawki 7 mg/kg, tj. łącznie 0,5 g błękitu metylenowego.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną, bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi po potwierdzeniu methemoglobinemii).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępować jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie miejscowego zaczerwienienia założyć jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec wysokiego ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Właściwości fizykochemiczne
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 123,15

Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe

Barwa: bezbarwne lub szarobrązowe

Zapach: słaby, podobny do zapachu aniliny

Temperatura topnienia: 57-60°C

Temperatura wrzenia: 246°C

Temperatura zapłonu: 122°C

Temperatura samozapłonu: 515°C

Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych

Stężenie stechiometryczne: 2,34% obj.

Gęstość w temp. 57°C: 1,07°C

Gęstość par względem powietrza: 4,28

Prężność par w temp. 115°C: 17 hPa

Stężenie pary nasyconej: brak danych

Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych.
Właściwości dodatkowe
Lepkość w temp. 131°C: 0,842 mPa s

Ciepło spalania: -31,4 kJ/g
Właściwości dodatkowe 
Informacje toksykologiczne:
Klasa toksyczności
Substancja bardzo toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja nie może być sklasyfikowana jako rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 3).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych

LD50 (szczur, doustnie) - 1400 mg/kg

LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych

LD50 (szczur, skóra) - 3200 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, methemoglobinotwórcza, może działać uczulająco oraz drażniąco.
Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: prawdopodobnie pary mogą wywołać bóle i zawroty głowy oraz sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, duszność, zaburzenia świadomości, związane z methemoglobinemią i niedotlenieniem tkanek. Bezpośrednim następstwem zatrucia może być hemoliza erytrocytów oraz wtórne uszkodzenie nerek. Skażenie skóry substancją w postaci stałej może wywołać ostre zapalenie skóry oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu oraz zapalenie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki. Zatrucie drogą pokarmową może nastąpić wskutek wypicia roztworu (w rozpuszczalniku organicznym) i przypuszczalnie wywołuje objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Objawy zatrucia przewlekłego: prawdopodobnie może wystąpić niedokrwistość. Powtarzane narażenie może spowodować zmiany uczuleniowe skóry.

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP