|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
4-Metylopent-3-en-2-on[141-79-7] Synonimy | tlenek mezytylu, 4-metylopenten-3-on-2
| Klasyfikacja substancji | R10 Xn; R20/21/22
| Pierwsza pomoc | Niezbędne leki: tlen, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska W wypadku zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech z użyciem aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY Pierwsza pomoc przedlekarska Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia dużej powierzchni skóry konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU Pierwsza pomoc przedlekarska Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska Zapewnić konsultację okulistyczną ze względu na ryzyko martwicy rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. | Właściwości fizykochemiczne | Właściwości podstawowe Masa cząsteczkowa: 98,15
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz oleista
Barwa: bezbarwna
Zapach: przyjemny (podobny do zapachu miodu)
Temperatura topnienia: -53°C
Temperatura wrzenia: 129,5°C
Temperatura zapłonu: 27°C
Temperatura samozapłonu: 340°C
Granica wybuchowości:
- dolna: 1,4% obj.
- górna: 7,2% obj.
Gęstość cieczy w temp. 20°C: 0,85 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,38
Prężność par w temp. 20°C: 10 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 37 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: ok. 2% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, etanolu Właściwości dodatkowe Lepkość w temp. 25°C: 0,64 mPa s
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4458
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 368,1 J/g
- w temp. 20°C: 441,3 J/g | Właściwości dodatkowe | | Informacje toksykologiczne: | Klasa toksyczności Substancja szkodliwa wg wykazu substancji niebezpiecznych. Substancja nieumieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym. Substancja nieoceniana pod względem działania rakotwórczego na ludzi przez IARC. Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - ok. 100 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1120 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 9000 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 5150 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 102 mg/m3 Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca i narkotyczna. Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy. Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel. W dużym stężeniu może wywołać ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, drgawki i śpiączkę. Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie, a gdy powierzchnia skażenia jest duża, mogą wystąpić objawy zatrucia inhalacyjnego. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki. Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha. Bezpośrednim następstwem zatrucia drogą pokarmową może być uszkodzenie wątroby i nerek. Objawy zatrucia przewlekłego: zmiany w układzie oddechowym, uszkodzenie wątroby i nerek. Powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją wywołuje zmiany skórne. |
|
|
|
|