   
|
|
|
SUBSTANCJE CHEMICZNE O USTALONYCH WARTOŚCIACH NDS
Zbiór informacji na temat substancji chemicznych z ustalonymi wartościami najwyższych dopuszczalnych stężeń przedstawionych alfabetycznie. Informacje te obejmują nazwy substancji, ich synonimy, klasyfikację, informacje z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zatrucia inhalacyjnego, zatrucia drogą pokarmową, skażenia skóry, skażenia oczu. Dla każdego związku podano właściwości fizykochemiczne i toksykologiczne. Wykaz wartości NDS i metod oznaczania substancji chemicznych w powietrzu na stanowiskach pracy podano w tabeli w górnym pasku menu.
|
1,2-Dichloroetan[107-06-2]| Synonimy | 1,2-dwuchloroetan, dichlorek etylenu, chlorek etylenu
| | Klasyfikacja substancji | F; R11
Rakotw. Kat. 2; R45
Xn; R22
Xi; R36/37/38
| | Pierwsza pomoc |
iezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon i furosemid do podawania dożylnego, pyralgina do podawania pozajelitowego, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska
Duszność i objawy podrażnienia górnych dróg oddechowych uzasadniają podanie deksametazonu do inhalacji z kontynuacją podawania tlenu. Jeżeli rozpoczyna się obrzęk płuc, należy założyć stałą drogę dożylną, podać dożylnie hydrokortyzon i furosemid. W każdym przypadku zatrucia, również bez zmian osłuchowych w płucach, konieczny transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Jeżeli są objawy obrzęku płuc, rozpocząć leczenie jak u przytomnego. Transport do szpitala karetką reanimacyjną bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody z mydłem.
Pomoc lekarska
W razie wystąpienia zmian skórnych - konsultacja dermatologa. Rozległe oblanie skóry uzasadnia transport do szpitala wobec ryzyka wystąpienia objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
W każdym przypadku skażenia oczu, konieczna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe. W razie wskazań można podać pozajelitowo pyralginę.
Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska
Przy zaburzeniach oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. | | Właściwości fizykochemiczne |
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa: 98,97
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (ciemnieje podczas przechowywania)
Zapach: podobny do zapachu chloroformu
Temperatura topnienia: -35,66°C
Temperatura wrzenia: 83,48°C
Temperatura zapłonu: 13°C
Temperatura samozapłonu: 440°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 6,2% obj.
- górna: 16% obj.
Stężenie stechiometryczne: 7,75% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,25 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,42
Prężność par:
- w temp. 20°C: 87 hPa
- w temp. 30°C: 137 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 353 g/m3
- w temp. 30°C: 538 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,8% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, chloroformie, czterochlorku węgla, dwumetylosulfotlenku.
Właściwości dodatkowe
Temperatura krytyczna: 288°C
Ciśnienie krytyczne: 5,37 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4448
Lepkość w temp. 20°C: 0,838 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 20°C: Cp = 1,3 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 323,8 J/g
- w temp. 25°C: 346,5 J/g
Ciepło spalania: -11,24 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,48 | | Właściwości dodatkowe | | | Informacje toksykologiczne: |
Klasa toksyczności
Substancja rakotwórcza (kat. 2), szkodliwa i drażniąca wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Substancja umieszczona w wykazie substancji i preparatów o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.
Substancja przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi wg IARC (grupa 2B).
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 25÷741 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 670 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 4100 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 3890 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 286 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 16500 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa toksycznie na obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy, może uszkadzać wątrobę i nerki.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w dużych stężeniach, przekraczających 16 g/ml, wywołuje łzawienie oczu, ból i zaczerwienienie spojówek, ból nosa i gardła, kaszel, nudności i/albo wymioty, ból i zawroty głowy. Może wystąpić pobudzenie, następnie senność, zaburzenia rytmu serca, duszność sinica, utrata przytomności, obrzęk płuc i śmierć. Może nastąpić wiotkie porażenie mięśni. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie nerek i wątroby z żółtaczką.
Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje ból i zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból, zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki. Droga pokarmową wywołuje nudności, wymioty, biegunkę i inne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Bezpośrednim następstwem zatrucia drogą pokarmową mogą być krwawienia z przewodu pokarmowego. Śmierć może nastąpić w ciągu 24-48 godz. po wypiciu 80 ml.
Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie wątroby i nerek. Powtarzane narażenie skóry wywołuje jej suche zapalenie. Może być przyczyną nowotworów złośliwych układu limfatycznego i krwiotwórczego. |
|
|
|
|
