W przypadku próbek powietrza, pobranych z zastosowaniem dozymetrii indywidualnej, wskaźnikiem narażenia jest stężenie średnie ważone dla zmiany roboczej (Cw).

Wskaźnik ten oblicza się z uwzględnieniem czasu pobierania poszczególnych próbek ze wzoru



w którym:
C1, C2, ... Cn - stężenia otrzymane w wyniku oznaczania poszczególnych próbek,
t1, t2, ... tn - czas pobierania poszczególnych próbek, wyrażony w godzinach.


Wzór ten różni się od wzoru (1), gdyż strategia pomiarowa dopuszcza objęcie pomiarami 75% czasu zmiany roboczej (6 z 8 godzin), brak jest natomiast informacji, jakie było stężenie w okresie nie objętym z przyczyn organizacyjnych pomiarami i czy stężenie to mogło w istotny sposób odbiegać od stwierdzonych wartości. Jest to sytuacja zasadniczo różniąca się od narażenia dłuższego lub krótszego od 8 godzin i wzór (1) nie może być tu stosowany. Wyniki oznaczeń dotyczą bowiem poszczególnych próbek a nie okresów pomiarowych.

Jeżeli do oceny narażenia zawodowego pobrano 1 próbkę powietrza, obejmującą co najmniej 75 % czasu trwania zmiany roboczej, zgodnie z wzorem (1) wynik oznaczenia tej próbki odpowiada stężeniu średniemu ważonemu  (C1=Cw).

Jeżeli w niektórych próbkach, pobranych z zastosowaniem dozymetrii indywidualnej w strefie oddychania pracownika, przebywającego w ciągu całej zmiany roboczej w jednym pomieszczeniu stwierdza się stężenia niższe od oznaczalności zastosowanej metody analitycznej, w obliczeniach stężenia średniego ważonego uwzględnia się liczbę, odpowiadającą ½ oznaczalności metody.

Jeżeli we wszystkich próbkach, pobranych z zastosowaniem dozymetrii indywidualnej w strefie oddychania danego pracownika stwierdza się stężenia niższe od oznaczalności metody, nie ma potrzeby obliczania stężenia średniego ważonego i przyjmuje się, że stężenie substancji w czasie zmiany roboczej jest niższe od oznaczalności metody.
Jeżeli czynność związana z narażeniem na czynnik chemiczny trwa, np. 2 godziny i okres ten jest objęty pomiarem stężenia po czym pracownik nie jest narażony na dany czynnik (przebywa w innym pomieszczeniu lub w innym miejscu), to C2=0 i tę wartość stężenia należy wstawić do wzoru przy obliczaniu Cw.


UWAGA:
Pojęcie „oznaczalność metody”, zgodnie z PN-Z-04008-7:2002/Az1:2004 i innych norm metodycznych oznacza dolną granicę zakresu pomiarowego metody.

PN-Z-04008-7:2002/Az1:2004 Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Zasady pobierania próbek powietrza w środowisku pracy

PN EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny narażenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa