Szlifierki stosowane są do obróbki wykończeniowej powierzchni przedmiotów obrabianych w wyniku, której uzyskuje się dużą dokładność wymiarową i kształtową oraz małą chropowatość powierzchni. Proces obróbki na szlifierce nazywamy szlifowaniem. Szlifowanie można wykonywać na otworach, wałkach i płaszczyznach. Narzędziem skrawającym (szlifującym) na szlifierce jest tarcza ścierna zwana ściernicą. Ściernice wykonane są z drobnych twardych ziaren ścierniwa, którym najczęściej jest karborund lub elektrokorund, połączonych ze sobą odpowiednim spoiwem. Ściernice są to bryły obrotowe, w postaci tarcz, garnczka, talerzy, pierścieni, krążków lub stożków, itp. o różnych przekrojach i wymiarach. Ponadto w szlifierkach taśmowych stosowane są różne rodzaje płócien ściernych.

Ze względu na przeznaczenie szlifierki można podzielić na:

• ogólnego przeznaczenia (kłowe i bezkłowe do wałków, zwykłe do otworów, planetarne i bezkłowe, do płaszczyzn (fotografia zmieszczona niżej) obwodowe i czołowe),
• specjalizowane (taśmowe, wygładzarki (honownice), dogładzarki, docieraczki),
• specjalne (do walców, do zaworów i gniazd zaworowych, do wałów korbowych oraz szlifierko - ostrzałki),