Proces oceny ryzyka wynikający z zawodowego narażenia na promieniowanie jonizujące, oparty na systemie ochrony radiologicznej określającym dopuszczalne warunki ekspozycji na stanowiskach pracy, powinien m.in. obejmować:
a) Identyfikację źródła
Identyfikację źródła promieniowania jonizującego przeprowadza się na podstawie dokumentacji technicznej urządzenia zawierającego źródła promieniotwórcze lub wytwarzającego promieniowanie jonizujące oraz na podstawie danych określonych
w udzielonym zezwoleniu na jego stosowanie. Przegląd powinien także dotyczyć prowadzenia ewidencji i kontroli posiadanych źródeł promieniotwórczych.
b) Analizę warunków pracy – stanowisko pracy, pomieszczenie
Powinna być przeprowadzona ocena spełniania wymagań technicznych i wymagań ochrony radiologicznej dotyczących pracowni stosujących źródła promieniowania jonizującego i warunków użycia tych źródeł.
c) Warunki ekspozycji
Przeprowadzona analiza powinna dotyczyć wykonywanych czynności oraz określonych procedur i zasad pracy ze źródłami promieniowania jonizującego, mającymi wpływ na wielkość ekspozycji. Należy określić jaki był rodzaj promieniowania. Czy ekspozycja była ciągła (w czasie zmiany roboczej), czy sporadyczna, frakcjonowana, o stałym, czy zmiennym poziomie narażenia. Czy istniała możliwość skażeń promieniotwórczych zewnętrznych i wewnętrznych.
d) Personel i wyposażenie
Należy określić liczbę osób narażonych na promieniowanie. Czy byli to pracownicy czy uczniowie, praktykanci, studenci, kobiety w ciąży lub karmiące piersią. Czy były to osoby pełnoletnie, czy młodociani. Zostali objęci opieką medyczna – nie stwierdzono przeciwwskazań do zatrudnienia w narażeniu na promieniowanie jonizujące – zdolni do pracy; zdolni do pracy pod pewnymi warunkami. Przeszli odpowiednie szkolenie z zakresu ochrony radiologicznej. Czy stosowano środki ochrony indywidualnej.
e) Pomiary; poziom ekspozycji
Pracownicy podlegają obowiązkowi prowadzenia systematycznej oceny poziomu narażenia na promieniowanie jonizujące. Należy określić częstotliwość i rodzaj prowadzonej dozymetrii. Czy była to dozymetria indywidualna, czy pomiary dozymetryczne w środowisku pracy. Posiadany przez zakład sprzęt dozymetryczny. Wielkości pomierzonych dawek skutecznych (efektywnych) i dawek równoważnych.
f) Szacowanie ryzyka zawodowego
Przy tworzeniu niniejszej propozycji szacowania ryzyka zawodowego w doniesieniu do promieniowania jonizującego uwzględniono potencjalne ryzyko zawodowe związane z zagrożeniem (zagrożenie (narażenie potencjalne) – narażenie, które może nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość mogą być zawczasu oszacowane) oraz z narażeniem (ekspozycją) (narażenie – proces, w którym organizm ludzki podlega działaniu promieniowania jonizującego) Tabela Nr 4 i Nr 5. Zastosowano cztero- i trzystopniową skalę, zgodnie z założeniami norm PN-N-18001 i PN-N-18002. Wykorzystano również klasyfikację ekspozycji na promieniowanie jonizujące określoną w ustawie Prawo atomowe.
_________________________________
Tabela 4. Potencjalne ryzyko zawodowe związane z zagrożeniem* od urządzeń wywarzających promieniowanie jonizujące
Urządzenie wytwarzające promieniowanie jonizujące
|
Parametry | Kategorie potencjalnego ryzyka zawodowego |
---|
1 | 2 | 3 | 4 |
Urządzenie | ........... |
---|
Energia Emax (kV) | ≤ 30 keV | 30 – 70 keV | 70 – 200 keV | ≥ 200 keV(**) |
Prąd Imax (mA) | ≤ 5 mA | 5 – 50 mA | 50 – 100 mA | ≥ 100 mA |
Blokada/Osłonność | Blokada + pełna osłonność | Pełna osłonność | Częściowa osłonność -Ogranicznik pola wiązki | Pełna dostępność pola wiązki |
Wartość | ... | ... | ... | ... |
... | Suma wartość ryzyka | ... |
---|
Uwagi:
*) Zagrożenie (narażenie potencjalne) – narażenie, które może nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość mogą być zawczasu oszacowane.
**) np. akceleratory liniowe (telegammaterapia).
OSZCOWANIE POTENCJALNEGO RYZYKA ZAWODOWEGO
Dla każdego określonego parametru ryzyko może przyjmować odpowiednio wartości: dla parametrów z kolumny „0” wartość 0, z kolumny „1” wartość 1, z kolumny „2” wartość 2 i z kolumny „3” wartość 3. Całkowita wartość ryzyka (suma) może więc wynosić maksymalnie 9.
Oceniając potencjalne ryzyko zawodowe związane z narażeniem od urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące przyjmujemy następujące kryteria jego klasyfikacji:
I. Wartość ryzyka od 0 do 2 - ryzyko bardzo małe,
II. Wartość ryzyka > 2 do 4 - ryzyko małe,
III. Wartość ryzyka > 4 do 6 - ryzyko średnie,
IV. Wartość ryzyka > 6 do 9 - ryzyko duże.
_________________________________
Tabela 5. Potencjalne ryzyko zawodowe związane z zagrożeniem* od źródła promieniotwórczego
Źródło promieniotwórcze
|
Parametry | Kategorie potencjalnego ryzyka zawodowego |
---|
1 | 2 | 3 | 4 |
Radionuklid (substancja promieniotwórcza) | ........... |
---|
Chemiczna postać/forma | ........... |
---|
Aktywność / grupa izotopów promieniotwórczych(**) | MBq | MBq + zamknięte źródła | MBq | MBq |
1 | > 0.1 | 0.1 – 1 | 1 – 1000 | > 1000 |
2 | > 1 | 1 – 10 | 10 – 10000 | > 10000 |
3 | > 10 | 10 – 100 | 100 – 100000 | > 100000 |
4 | > 100 | 100 – 1000 | 1000 – 1000000 | > 1000000 |
Wykonywane czynności | Magazynowanie Diagnostyka lekarska | Bardzo proste czynności na mokro | Normalne czynności chemiczne | Skomplikowane czynności na mokro z prawdopodobień-stwem rozlania i czynności na sucho z możliwością pylenia |
Rodzaj promieniowania | γ | γ i/lub β | γ i/lub β i/lub α | n z/bez α β γ |
Półokres rozpadu T1/2 | < 3 tyg. | ≥ 3 tyg. < 6 mies. | ≥ 6 mies. < 5 lat | ≥ 5 lat |
Maksymalna energia promieniowania Emax | < 100 keV | ≥ 100 – 500 keV | ≥ 500 – 1000 keV | ≥ 1000 keV |
Równoważna wartość stałej ekspozycyjnej Γ (cGyh-1GBq-1m2) | bez γ | < 5 x 10-3 | ≥ 5 x 10-3 –15 x 10-3 | ≥ 15 x 10-3 |
Maksymalny zasięg promieniowania β w powietrzu | - bez β | < 50 cm | ≥ 50 cm – 4 m | ≥ 4 m |
Wartość
| ... | ... | ... | ... |
... | Suma wartość ryzyka | ... |
---|
Uwagi:
*) Zagrożenie (narażenie potencjalne) – narażenie, które może nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość mogą być zawczasu oszacowane.
**) grupy izotopów promieniotwórczych określone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego (Dz. U. 2006 nr 140, poz. 994).
W przypadku wykonywania prac z izotopami promieniotwórczymi z różnych grup izotopów kategorie potencjalnego ryzyka zawodowego określa się porównując aktywność obliczoną według wzoru:
A = A1 + 0,1A2 + 0,01A3 + 0,001A4
gdzie: A1,A2,A3,A4 -stosowana jednocześnie aktywność izotopów odpowiednio 1,2,3 lub 4 grupy izotopów z aktywności "1" grupy izotopów podaną w Tabeli 5.
Dla półokresu rozpadu T
1/2, maksymalnej energii promieniowania E
max, równoważnej wartości stałej ekspozycyjnej Γ, maksymalnego zasięgu promieniowania β w powietrzu przyjmujemy najwyższe kategorie potencjalnego ryzyka zawodowego wynikające z wartości określonych dla poszczególnych izotopów promieniotwórczych.
Źródło promieniotwórcze – substancja promieniotwórcza przygotowana do wykorzystania jej promieniowania jonizującego.
Równoważna wartość stałej ekspozycyjnej Γ – jest to moc dawki pochłoniętej w odległości 1 m od nieosłoniętego źródła promieniowania γ przypadająca na 1 GBq aktywności.
OSZCOWANIE POTENCJALNEGO RYZYKA ZAWODOWEGO
Dla każdego określonego parametru ryzyko może przyjmować odpowiednio wartości: dla parametrów z kolumny „0” wartość 0, z kolumny „1” wartość 1, z kolumny „2” wartość 2 i z kolumny „3” wartość 3. Całkowita wartość ryzyka (suma) może więc wynosić 21.
Oceniając potencjalne ryzyko zawodowe związane z narażeniem od urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące przyjmujemy następujące kryteria jego klasyfikacji:
I. Wartość ryzyka od 0 do 7 - ryzyko bardzo małe,
II. Wartość ryzyka > 7 do 14 - ryzyko małe,
III. Wartość ryzyka > 14 do 18 - ryzyko średnie,
IV. Wartość ryzyka > 18 do 21 - ryzyko duże.
_________________________________
Przyjęto następujące kryteria trzystopniowej oceny ryzyka dla ogółu pracowników:
-
Ekspozycyjne ryzyko duże, występuje w przypadku przekroczenia warunków dopuszczalnej ekspozycji; przekroczenia dawek granicznych,
-
Ekspozycyjne ryzyko średnie, gdy pracownicy otrzymują dawki z poziomu kategorii A – obejmującej pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę skuteczną przekraczającą 6 mSv (milisiwertów) w ciągu roku lub na dawkę równoważną, przekraczającą trzy dziesiąte wartości dawek granicznych dla soczewek oczu, skóry i kończyn,
-
Ekspozycyjne ryzyko małe, gdy pracownicy otrzymują dawki z poziomu kategorii B – obejmującej pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę skuteczną przekraczającą 1 mSv w ciągu roku lub na dawkę równoważną, równą jedną dziesiątą wartości dawek granicznych dla soczewek oczu, skóry i kończyn.
Należy podkreślić, iż przyjęcie nazewnictwa „ryzyko małe, średnie, duże” jest określeniem umownym i nie ma bezpośredniego przełożenia na ryzyko następstw zdrowotnych. Obowiązujące w ochronie radiologicznej limity dawek (dawki graniczne) ze względu na specyfikę tego rodzaju narażenia ustalone są na poziomie znikomego ryzyka zdrowotnego. Nawet przy przekroczeniu dawki skutecznej 50 mSv/rok, co jest dopuszczalne w sytuacjach związanych z usuwaniem skutków zdarzenia radiacyjnego, narażenie na dawki w granicach limitów ustalonych dla takich sytuacji w art. 20 ustawy Prawo Atomowe nie można klasyfikować jako niedopuszczalne ryzyko zdrowotne.
Pracowników należy poinformować o wynikach przeprowadzonego szacowania ryzyka zawodowego.
g) Działania korygujące i/lub zapobiegawcze
Kierownik jednostki organizacyjnej przeprowadza ocenę narażenia pracowników. Jeżeli z przeprowadzonej analizy wynika taka konieczność, ustala dla nich dalsze ograniczenia narażenia.
W przypadku stwierdzenia ryzyka dużego niezbędne jest podjęcie działań zmniejszających poziom ryzyka poprzez ograniczenie narażenia. W przypadku ryzyka średniego taką ewentualność należy rozważyć.
Niezależnie od wielkości narażenia zawsze powinna być stosowana zasada ALARA (As Low As Reasonably Achievable) – przy rozsądnym uwzględnieniu czynników ekonomicznych i społecznych liczba narażonych pracowników i osób z ogółu ludności była jak najmniejsza, a otrzymywane przez nich dawki promieniowania jonizującego były możliwie małe.
Powinno być przeprowadzone sprawdzenie skuteczności podjętych działań mających na celu redukcję otrzymywanych przez pracowników dawek.