   
|
Dźwignice Do dźwignic najczęściej stosowanych w warsztatach samochodowych można zaliczyć podnośniki pneumatyczne, wciągarki, żurawiki, suwnice, dźwigniki kanałowe hydrauliczne do unoszenia pojazdów, a także podnośniki hydrauliczne (dwukolumnowe synchroniczne, czterokolumnowe, podprogowe nożycowe). Przewody ślizgowe dźwignic, zawieszone bezpośrednio nad terenem pracy, powinny znajdować się na wysokości, co najmniej 3,5 m.. Przy używaniu dźwignic sterowanych z poziomu podłogi, obsługujący musi mieć pozostawione wolne przejście do swobodnego poruszania się i manewrowania dźwignicą. Nie wolno pracować dźwignicami, których przewody elektryczne mają uszkodzoną izolację. Miejsca pracy przy dźwignicach powinny być dobrze oświetlone. Ważnym elementem dźwignic mającym wpływ na bezpieczeństwo pracy są liny i łańcuchy oraz, stosowane jako urządzenia pomocnicze, różnego rodzaju zawiesia. Jako ogólne zalecenie należy przyjąć zasadę, że nie wolno używać dźwignic, jeśli wchodzące w ich skład cięgła-liny lub łańcuchy są uszkodzone, zużyte, z popękanymi drutami czy splotami. To samo zalecenie odnosi się do zawiesi. Cięgna nie mogą ocierać się o konstrukcję dźwignicy w czasie jej pracy. Cięgna muszą też być zabezpieczone przed wypadnięciem z bębna lub krążka. Liny muszą być prawidłowo i pewnie zamocowane na bębnach. Liny mocuje się, poza półtorakrotnym nawinięciem ich na bębny, za pomocą, co najmniej dwóch zacisków linowych lub za pomocą samozaciskającego się klina. Niedopuszczalne jest łączenie i sztukowanie lin nośnych za pomocą wiązania, splatania, lutowania itp. Również cięgła dźwignic wykonane z łańcuchów muszą być w dobrym stanie. Nawet jedno uszkodzone, przetarte czy odkształcone ogniwo eliminuje łańcuch z użycia. Łańcuchów nie wolno łączyć ani sztukować za pomocą drutów, śrub z nakrętkami itp. Dozwolone jest łączenie łańcuchów ogniwowych ogniwami łącznikowymi zamykanymi za pomocą zgrzewania, spawania lub specjalnych śrub. Ważnym elementem dźwignic są haki. Należy używać tylko haki będące w dobrym stanie technicznym, bez pęknięć i z nie wytartą nadmiernie gardzielą. Jeżeli wymiary gardzieli haka zwiększyły się – wskutek rozgięcia – więcej niż o 10% w stosunku do wymiaru początkowego, hak należy wymienić. Nie wolno używać haków nieatestowanych. Osoby obsługujące dźwignice muszą mieć odpowiednie umiejętności i kwalifikacje, potwierdzone egzaminem i świadectwami. Przy pracy na dwie zmiany, na każdą zmianę powinien być wyznaczony dźwigowy. Do obowiązków dźwignicowego należy czuwanie, aby pod podnoszonym, zawieszonym lub opuszczanym ładunkiem nie znajdowali się ludzie. Nie wolno przemieszczać ładunków nad ludźmi oraz nad kabinami pojazdów. Przy mechanicznym załadunku kierowca obowiązany jest opuścić kabinę i stanąć poza zasięgiem dźwignicy. Jeśli droga przemieszczania ładunku jest zastawiona jakimiś przedmiotami lub znajdują się na niej ludzie, należy dźwignice zatrzymać. Dźwignicowy ma obowiązek ostrzegać ludzi znajdujących się na drodze przemieszczania ładunku. Bezwzględnie zabronione jest przemieszczanie ładunków o masie przekraczającej dopuszczalny udźwig dźwignicy. Nie wolno podnosić ładunków przymarzniętych i zagłębionych w ziemi. Mas ładunku nie wolno określa „na oko”, gdyż może to być przyczyną awarii dźwignicy i w konsekwencji ciężkiego wypadku. Pracownicy obsługujący dźwignicę obowiązani są znać i stosować ustalony przypisami system sygnałów. Służą one do porozumiewania się dźwignicowego z pracownikami podwieszającymi i zdejmującymi zawiesia z haka. Sygnały te powinny być jednoznacznie rozumiane przez wszystkich pracowników. Niezależnie od tego większe dźwignice muszą być wyposażone z sygnalizację akustyczną, a także i optyczną. Żurawie W zasięgu pracy żurawia nie wolno składować żadnych przedmiotów, pozostawiać narzędzi, części lub zespołów pojazdów, odpadków itp., gdyż mogłoby to być przyczyną poważnego wypadku. W zasięgu pracy żurawia nie powinna też przebywać żadna osoba poza pracownikami go obsługującymi. Nie wolno nikomu przebywać ani przechodzić pod zawieszonym na haku ładunkiem. Ważnym urządzeniem, zapewniającym stateczność żurawi, są przeciwwagi. Stosuje się je przy żurawiach wolnostojących i przejezdnych. Przeciwwagi powinny być osłonięte. Obsłudze nie wolno zmieniać ich położenia ani masy (nie wolno jej zmniejszać ani zwiększać) gdyż grozi to przewróceniem albo przeciążeniem dźwignicy Dźwignice o napędzie elektrycznym Muszą być wyposażone w przycisk zatrzymywania, zainstalowany przy stanowisku sterowniczym. Naciśnięcie tego przycisku powinno spowodować wyłączenie zasilania wszystkich obwodów siłowych dźwignicy. Dźwignice ze sterowaniem linkowym Do włączania napięcia zasilania mogą mieć zamiast przycisku zatrzymywania, kluczyk, wkładany i przekrecany w zamku kasety, po wyjęciu którego napięcie jest wyłączone. Nastawnice lub sterowniki dźwignic uruchamiane za pomocą linek lub łańcuchów powinny, po ustaniu siły ciągnącej, wracać do położenia spoczynkowego. Linki i łańcuchy powinny być izolowane elektrycznie. Linki i łańcuchu powinny zwisać pod wolnym przejściem wzdłuż hali. Wyciągarki ręczne Każda ręczna wciągarka powinna być zaopatrzona w specjalny rodzaj hamulca – korbę bezpieczeństwa. Zapadki uniemożliwiające wsteczny ruch wału bębna nie zastępują korby bezpieczeństwa i instaluje się je niezależnie od tego urządzenia. Wózki widłowe i kołowe Transport poziomy odbywa się w warsztatach samochodowych najczęściej przy użyciu różnego rodzaju wózków platformowych ręcznych lub z napędem mechanicznym oraz wózków podnośnikowych. Transport wózkami ręcznymi Wszystkie wózki muszą być w dobrym stanie technicznym, kompletne oraz codziennie przed rozpoczęciem pracy sprawdzane. Wózki używane na pochyleniach powinny być wyposażone w sprawnie działające hamulce. Wózki dwukołowe muszą być zaopatrzone w urządzenia do unieruchamiania kół w czasie, gdy wraz z ładunkiem są pochylone, w ochraniacze dłoni na rękojeściach oraz w szelki ułatwiające transport ciężkich ładunków. Koła wózków powinny być osadzone na łożyskach tocznych i ogumione. Masa wózka nie powinna przekraczać 150 kg. Wskazane jest, aby na wózkach umieszczony był napis określający ich nośność. Transport wózkami jezdniowymi z napędem Wózki te powinny mieć stanowisko kierowcy zabezpieczone: osłonami chroniącymi przed urazami w razie kolizji oraz umożliwiającymi szybkie opuszczenie wózka. Powierzchnia pomostu przeznaczonego dla kierowcy wózka musi mieć powierzchnię zabezpieczającą przed poślizgnięciem się. Wózek powinien być wyposażony w sprawnie działający sygnał dźwiękowy, światła przednie oraz światła tylne, w tym hamowania "stop". Wyłącznik prądu w wózkach elektrycznych powinien być sprzężony z hamulcem, aby po włączeniu hamulca następowało jednoczesne wyłączenie prądu. W wózkach z silnikami spalinowymi wylot rury wydechowej musi być umieszczony tak, aby spaliny nie zagrażały kierowcy. Przy transporcie wózkami należy przestrzegać następujących, podstawowych zasad:
W czasie jazdy wychylny maszt wózka należy maksymalnie pochylić do tyłu, a w wózkach mających maszt stały, wychylić do góry ruchome widły. Prędkość jazdy należy dostosować do rozmiarów i rodzaju ładunku, stanu jezdni i jej pochylenia oraz trasy przejazdu. Nie wolno doprowadzić do rozkołysania ładunku. Przy przemieszczaniu ładunków przestrzennych, które utrudniają obserwację drogi, należy jechać tyłem. Na wzniesienia trzeba wjeżdżać przodem, a zjeżdżać tyłem. Przy transporcie ciężkich opon samochodowych i ciągnikowych zaleca się stosowanie trzpienia lub innego wyposażenia ułatwiającego i usprawniającego transport. Poza drogami dla pojazdów i dla pieszych w niektórych warsztatach mogą znajdować się drogi dla wózków służących do transportu różnego rodzaju ładunków. Drogi dla wózków ręcznych jezdniowych powinny mieć nawierzchnię. twardą, równą i gładką. Szerokość tych dróg powinna uwzględniać przewidywany rodzaj ruchu (transport jedno- lub dwukierunkowy, ruch pieszy, kołowy itp.). Nawierzchnia dróg transportowych powinna być utwardzona, gładka, odporna na ścieranie, o dobrej przyczepności i nie wytwarzająca kurzu, nienasiąkliwa oraz łatwo zmywalna.
|
     |