Postanowienia art. 8 ust. 4 dyrektywy 89/686/EWG do prawa polskiego przenosi § 34 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej
§ 34 ust. 4
Środki ochrony indywidualnej zaliczane do środków o złożonej konstrukcji przeznaczone do ochrony przed zagrożeniami życia lub przed zagrożeniami, które mogą powodować poważne i nieodwracalne uszkodzenia ciała lub zmiany chorobowe, a których bezpośrednich skutków działania, według projektanta, użytkownik nie jest w stanie zidentyfikować w odpowiednim czasie, podlegają, w zależności od wyboru producenta, procedurze, o której mowa w § 40, albo w procedurze, o której mowa w § 41.

ust. 5 Do środków ochrony indywidualnej o złożonej konstrukcji zalicza się:
1) sprzęt ochrony układu oddechowego chroniący przed stałymi lub ciekłymi aerozolami, bądź też drażniącymi, niebezpiecznymi, toksycznymi lub radiotoksycznymi gazami;
2) sprzęt ochrony układu oddechowego, zapewniający pełną izolację od atmosfery, łącznie ze sprzętem używanym do nurkowania;
3) środki zapewniające ograniczoną w czasie ochronę przed zagrożeniami chemicznymi lub promieniowaniem jonzującym;
4) sprzęt ratowniczy do użytku w środowiskach o wysokiej temperaturze, których skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze 100 C (373 K) lub wyzszej i w których może występować promieniowanie podczerwone, płomienie lub duże rozpryski roztopionego materiału;
5) sprzęt ratowniczy do użytku w środowiskach o niskiej temperaturze, których skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze -50 C (223 K) lub niższej;
6) środki chroniące przed upadkiem z wysokości,
7) środki chroniące przed zagrożeniami elektrycznymi, niebezpiecznym napięciem prądu elektrycznego lub takie, które są używane jako izolatory podczas wykonywania prac pod wysokim napięciem.